Pa werkte altijd graag alleen en was graag in het land. Dan had hij er geen last van dat hij doof was. Ma was natuurlijk altijd druk met het gezin. Daarbij deed ze het meeste aan het kaasmaken.
Jullie hebben geen flauw idee, hoe arm we het hebben gehad. Ze waren boer geworden met koeien van 800 gulden, een paar jaar erna waren ze nog maar 150 gulden waard. Toen hebben ze de boerderij moeten verkopen. Maar gelukkig in 1954 weer terug kunnen kopen. Pa zei weleens toen het in de crisis alles zo moeilijk was, het geestelijk zijn beste tijd was geweest.